Łysienie androgenowe u kobiet
W okresie okołomenopauzalnym wiele kobiet doświadcza tzw. łysienia androgenowego, choć niestety schorzenie dotyka coraz młodsze kobiety.
Wg różnych badań nawet 50% kobiet po 50-55 roku życia uskarża się na łysienie na głowie. Dzieje się tak, gdyż za łysienie androgenowe odpowiada zaburzona gospodarka hormonalna. Jednak pierwsze oznaki choroby można zaobserwować już nawet w wieku około 30 lat. Im szybciej problem zostanie zdiagnozowany, tym szybciej można wdrożyć leczenie farmakologiczne, suplementację i mikropigmentację skóry.
Przyczyny łysienia u kobiet
Za łysienie androgenowe odpowiadają męskie hormony, czyli androgeny, wśród których najważniejsze znaczenie ma testosteron. U kobiet cierpiących na łysienie androgenowe zaobserwowano znacznie podwyższony poziom testosteronu we krwi.
Hormon ten uszkadza mieszki włosowe w skórze głowy, co z kolei powoduje skrócenie fazy wzrostu włosa, czyli fazy anagenu. W efekcie włosy są coraz krótsze, coraz cieńsze i coraz słabsze.
Naukowcom udało się wyróżnić kilka czynników ryzyka, których występowanie zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania. Oprócz uwarunkowań genetycznych bardziej podatne na łysienie są osoby:
- z podwyższonym ciśnieniem krwi,
- otyłe,
- chorujące na cukrzycę.
Łysienie androgenowe może także towarzyszyć chorobom tarczycy czy nowotworom jajników.
Jak wygląda łysienie androgenowe
Specjaliści dzielą łysienie androgenowe na dwa rodzaje:
- łysienie męskie
- łysienie kobiece.
Łysienie typu męskiego przejawia się tym, że obejmuje ono przede wszystkim okolice czołowe (zakola) i faktycznie zdecydowanie częściej występuje u mężczyzn. Z kolei łysienie typu kobiecego widoczne jest przede wszystkim w okolicy czubka głowy i tzw. korony.
Istnieje wiele różnych skal, za pomocą których opisywane są fazy rozwoju choroby u kobiet, a najczęściej stosowane są skala Savin albo skala Ludwiga.
Rozwój łysienia androgenowego kobiet
Wg skali Ludwiga łysienie androgenowe ma 3 stopnie:
- I faza – włosy są przerzedzone, dość cienkie, możliwe niewielkie prześwity na czubku głowy, część czołowa jest z kolei normalnie owłosiona;
- II faza – okolice korony i czubek głowy są widocznie przerzedzone z zachowaniem owłosienia w części czołowej;
- III faza – widoczna łysina w części centralnej i potylicznej z zachowanym owłosieniem z fazy I.
Niestety, wiele kobiet dostrzega problem z łysieniem dopiero w fazie II.
Skala Savin opisuje rozwój choroby podobnie, dzieląc poszczególne fazy I, II i III na dodatkowe podgrupy, jednak każdorazowo schemat łysienia androgenowego u kobiet wygląda podobnie – od czubka głowy aż po okolicę potylicy, przy jednoczesnym zachowaniu owłosienia w części czołowej.
Jak radzić sobie z łysieniem androgenowym
Jak z każdą chorobą, tak samo z łysieniem – im szybciej zostanie postawiona diagnoza, tym szybciej można wdrożyć środki zaradcze.
Można powiedzieć, że walka z łysieniem androgenowym przebiega na wielu frontach. Z jednej strony to klasyczne leczenie farmakologiczne (w tym hormonoterapia), z drugiej – odpowiednia dieta, suplementacja i higiena.
Innym podejściem do problemu łysienia androgenowego jest mikropigmentacja skóry głowy. To zabieg, który nie należy do zabiegów medycznych (leczniczych), ale dzięki któremu zmienia się wygląd głowy poprzez efekt optycznego zagęszczenie włosów.
Tak bowiem powinna wyglądać terapia – z jednej strony leczenie przyczyn, z drugiej – minimalizowanie skutków.
Każda kobieta, która cierpi na łysienie androgenowe, wie, jakim obciążeniem dla psychiki jest ta choroba. Mikropigmentacja skóry głowy pozwala na zminimalizowanie i ukrycie prześwitów, dzięki czemu włosy i fryzura wyglądają naturalnie i gęsto, a Ty czujesz się lepiej i bardziej pewna siebie. Pora skończyć ze strachem przed patrzeniem w lustro!