Łysienie plackowate
Łysienie plackowate (łac. alopecia areata) jest częstym zaburzeniem autoimmunologicznym, które powoduje nieprzewidywalne wypadanie włosów. Skąd się bierze łysienie, jak wygląda i jak je zakryć?
Jak rozpoznać łysienie plackowate? W większości przypadków włosy wypadają w małych kępkach, wówczas pojawiają się charakterystyczne łyse „placki”, choć w niektórych przypadkach wypadanie może być bardziej ekstremalne. Czasami może doprowadzić do całkowitej utraty włosów na skórze głowy (alopecia totalis) lub w skrajnych przypadkach na całym ciele (alopecia universalis).
Choroba może dotknąć każdego, niezależnie od wieku i płci, chociaż większość przypadków występuje przed 30 rokiem życia. Znane są także przypadki łysienia plackowatego u dzieci.
Przyczyny łysienia plackowatego – skąd się bierze choroba ?
Łysienie występuje, gdy białe krwinki atakują komórki w mieszkach włosowych, powodując ich kurczenie się i drastycznie spowalniając produkcję włosów. Nie wiadomo dokładnie, co powoduje, że układ odpornościowy organizmu atakuje w ten sposób mieszki włosowe. Chociaż naukowcy nie są pewni, dlaczego te zmiany występują, wydaje się, że w grę wchodzi genetyka. Z danych wynika, że jedna na pięć osób cierpiących na tę chorobę, ma członka rodziny, który choruje na łysienie plackowate.
Inne badania wykazały, że wiele osób z rodzinną historią łysienia plackowatego ma również inne zaburzenia autoimmunologiczne, takie jak atopia, tendencje do hiperalergii, zapalenia tarczycy i bielactwa nabytego. Wbrew temu, co myśli wiele osób, niewiele jest dowodów naukowych potwierdzających pogląd, że łysienie plackowate wiąże się ze stresem. Ekstremalne przypadki stresu mogą potencjalnie wywołać taki stan, ale najnowsze badania wskazują na przyczynę genetyczną.
Objawy łysienia plackowatego – jak rozpoznać chorobę?
Najbardziej widocznym objawem łysienia plackowatego jest niejednolita utrata włosów. Zaczynają wypadać głównie z głowy pozostawiając „gołe placki” wielkości monety, ale może to dotyczyć także każdego miejsca z owłosieniem, w tym brody i rzęs. Utrata włosów może być nagła i rozwijać się w ciągu zaledwie kilku dni lub kilku tygodni. W okolicy łysienia może wystąpić swędzenie lub pieczenie przed wypadaniem włosów.
Co ważne, mieszki włosowe nie ulegają zniszczeniu, dzięki czemu włosy mogą odrastać, jeśli stan zapalny mieszków włosowych ustąpi. Osoby, które doświadczają zaledwie kilku łatek wypadania włosów, często mają spontaniczny, pełny powrót do zdrowia bez jakiejkolwiek formy leczenia.
Lek na łysienie plackowate
Obecnie nie ma lekarstwa na łysienie plackowate, chociaż istnieją pewne formy leczenia, które lekarze mogą zasugerować, aby przyspieszyć odrastanie włosów. Najczęstszą formą leczenia łysienia plackowatego jest stosowanie silnych leków przeciwzapalnych, które mogą osłabiać układ odpornościowy. Podaje się je w postaci miejscowych zastrzyków, miejscowej aplikacji maści lub doustnie. Łysienia nie da się całkowicie wyleczyć, ale można zahamować wypadanie włosów i pobudzić ich odrastanie.
Zdarzają się także sytuacje, gdy dodatkowa suplementacja, dieta eliminacyjna i właściwa kuracja przynoszą pozytywne efekty. W internecie można znaleźć na przykład informacje o tym, że olej z czarnuszki wspomaga walkę z łysieniem plackowatym, podobnie jak sok z cebuli. Nic jednak nie zastąpi porady lekarskiej.
Mikropigmentacja skóry głowy czy może kamuflaż?
Jak ukryć łysienie plackowate? Osoby chore często zmieniają uczesanie, stosują peruki, dopinki, aby wygląd przypominał ten sprzed początku choroby i czuć się lepiej.
W walce z łysieniem plackowatym pomaga mikropigmentacja skóry głowy. Choć nie przywróci naturalnego owłosienia to natychmiast ukryje puste miejsca na głowie i zaroście lub odtworzy fryzurę, w przypadku całkowitej utraty włosów. Aby dobrać najlepszą metodę pigmentacji głowy, warto wcześniej spotkać się na konsultacjach, gdzie pacjent otrzymuje kompletną informację dotyczącą zabiegu. Mikropigmentacja głowy choć nie przywraca owłosienia, to poprawia kondycję psychiczną i poczucie wartości tak mocno zaburzone przez chorobę.